τα χαρακτηριστικά ασφάλειας των αυτοκινήτων έχουν ένα καυτό θέμα από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και κατασκευαστές αυτοκινήτων άρχισαν να αναπτύσσουν συστήματα ασφαλείας. Το πρώτο αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό ασφαλείας ήταν η ζώνη ασφαλείας, και αργότερα ήρθε η ζώνη παραμόρφωσης. Όσον αφορά τα οχήματα άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερα ηλεκτρονικά, τον αερόσακο και σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών έγιναν βάσεις για τα αυτοκίνητα. Ενώ όλα τα χαρακτηριστικά έχουν βελτιωθεί σημαντικά την πάροδο των ετών, βασικά σχέδια και οι λειτουργίες τους έχουν παραμείνει οι ίδιες. Σύστημα πέδησης χωρίς εμπλοκή
Η
αντιμπλοκαρίσματος τροχών (ABS) είναι μια συσκευή ασφάλειας που μειώνει τον κίνδυνο ολίσθησης σε απότομο φρενάρισμα. ABS ελέγχει τόσο την εμπλοκή των τροχών και την κατεύθυνση του οχήματος, εμποδίζοντας τα τακάκια των φρένων από το κλείδωμα επάνω τους δρομείς σε φρενάρισμα ανάγκης. Στα οχήματα που δεν είναι εξοπλισμένα με ABS, τα φρένα μπορεί να μπλοκάρουν, αλλά το ελαστικό μπορεί να συνεχίσει να ολισθαίνει κατά μήκος του δρόμου. ABS αποτρέπει αυτό από την άντληση γρήγορα το πεντάλ των φρένων, που επιτρέπει στο ελαστικό να περιστρέφεται με μικρά βήματα για να το αποτρέψει από την ολίσθηση. ABS μπορεί να αντλήσει τα φρένα μέχρι και 15 φορές ανά δευτερόλεπτο, σύμφωνα με AutoShop101.com.
Η Αερόσακοι

Η
Ο αερόσακος είναι ένα φουσκωτό στοιχείο που αποθηκεύονται μέσα σε ένα διαμέρισμα που διογκώνεται, όταν μια συντριβή ανιχνεύεται, για να προστατεύσει τους ανθρώπους μέσα. Το Oldsmobile Toronado ήταν το πρώτο αυτοκίνητο να χρησιμοποιεί τόσο ένα οδηγό και το συνοδηγό-πλευρικός αερόσακος. Το 1998, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ψήφισε νόμο που απαιτεί από όλα τα οχήματα να είναι εφοδιασμένα από το εργοστάσιο με αερόσακο τόσο για τον επιβάτη και τον οδηγό. Υπάρχουν τώρα πάνω από 10 αερόσακους σε ορισμένα οχήματα.

Η Ζώνες ασφαλείας

Η
Η τριών σημείων ζώνη ασφαλείας, η προκάτοχος της σύγχρονης ζώνης ασφαλείας ημέρας, εισήχθη για πρώτη φορά από τη Volvo στις 13 Αυγούστου 1959. Ξεκίνησε ως μια δυσάρεστη λουράκι που έπρεπε να προσαρμοστεί για κάθε χρήστη, και επέτρεψε σχεδόν καμία κίνηση. Η συσπειρωτήρα εξαλειφθεί η έλλειψη κίνησης, επιτρέποντας αργή κίνηση από τους επιβάτες, αλλά οποιαδήποτε ξαφνική και γρήγορες κινήσεις προκάλεσαν τον τροχό για να κλειδώσετε και να κρατήσει τον επιβάτη στη θέση του. Επί του παρόντος, οι ζώνες ασφαλείας διαθέτουν προεντατήρες ότι η αίσθηση ενός κραχ και στην πραγματικότητα τραβήξτε τον επιβάτη πίσω στο κάθισμα. Ανά ομοσπονδιακού νόμου, όλα τα οχήματα που κατασκευάστηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 1968 πρέπει να είναι εξοπλισμένα με ζώνες ασφαλείας.
Η ζώνες παραμόρφωσης

Η
Η ζώνη παραμόρφωσης αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από έναν μηχανικό Mercedes Benz , Béla Barényi, το 1953. Το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που θα κυκλοφορήσει με μία ζώνη παραμόρφωσης ήταν το 1967 Mercedes Heckflosse. Η ζώνη παραμόρφωσης βοηθά στην αντιστάθμιση για τους νόμους της αδράνειας, επιτρέποντας τμήματα του οχήματος για να ζαρώνουν, όταν σε ένα ατύχημα, που απορροφά την ενέργεια της κρούσης. Αυτό γίνεται με την κατασκευή μικρές ατέλειες στο μέταλλο των καθορισμένων ζωνών παραμόρφωσης, συνήθως διαμέρισμα του κινητήρα και του κορμού.

Η