Οι μοτοσυκλέτες τύπου Hardtail διαθέτουν άκαμπτα πλαίσια παλαιού σχολείου που δεν έχουν οπίσθια ανάρτηση. Οι περισσότερες μοτοσυκλέτες κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα ήταν μοτοσικλέτες με σκληρό δίσκο. Η έλλειψη ανάρτησης έκαναν δύσκολες δυσκολίες για την οδήγηση σε μεγάλες αποστάσεις. Τα ποδήλατα Softail διαθέτουν ενεργό σύστημα ανάρτησης υπό μορφή οπίσθιου άγκιστρου πλαισίου Α. Ο όρος "softail" ξεκίνησε με τις μοτοσυκλέτες Harley-Davidson το 1984 σε μια προσπάθεια να προσελκύσει μια ευρύτερη πελατειακή βάση.

Hardtail Basics

Μια μοτοσυκλέτα hardtail μπορεί να είναι μια σκληρή βόλτα. Δεν έχει ενσωματωμένο οπίσθιο σύστημα ανάρτησης στο άκαμπτο πλαίσιο, αν και διαθέτει ενσωματωμένο τηλεσκοπικό ή παρόμοιο αναρτημένο μπροστινό πιρούνι. Η ανάρτηση έρχεται μόνο από το μπροστινό πιρούνι, τα ελαστικά και ένα μόνο κάθισμα με ελατήρια. Τα διπλά καθίσματα δεν είχαν ελατήρια, αλλά μόνο επένδυση για να αμβλύνουν τη βόλτα. Το hardtail είναι παρόμοιο με τα πρώτα μεταπολεμικά αθλητικά αυτοκίνητα στα οποία το επιθυμητό αντικείμενο της οδήγησης ήταν να νιώσει το δρόμο. Οι σκληροπυξίδες έδωσαν στον οδηγό το ίδιο άμεσο αίσθημα του δρόμου. Softail Basics - Οι μοτοσικλέτες Softail ήταν η απάντηση του Harley-Davidson σε μια νέα γενιά αναβατών που απαιτούσαν περισσότερη άνεση στην οδήγηση. Επίσης, λύνεται το πρόβλημα της ιππασίας σε μεγάλες αποστάσεις, που θα μπορούσε κυριολεκτικά να είναι ένας πόνος στο πίσω μέρος για τους αναβάτες μοτοσικλετών. Το softail διαθέτει ένα σύστημα ανάρτησης με αμορτισέρ τοποθετημένο οριζόντια και κάτω από το πλαίσιο για να κρύψει τους κραδασμούς από την άποψη. Αυτό δίνει την ωραία εμφάνιση ενός σκληρού δίσκου με το άκαμπτο πλαίσιο του. Το ποδήλατο έχει την εμφάνιση του κλασσικού hardtail αλλά με μια μαλακότερη διαδρομή. Η Harley-Davidson ανέπτυξε διάφορα μαγαζιά, συμπεριλαμβανομένων των μοντέλων Fatboy, Cross Bones Bobber και Rocker. Τα Cross Bones, ίσως, μοιάζουν περισσότερο με τα hardtails παλαιού τύπου.

Hardtail πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Hardtail ποδήλατα διαθέτουν πλαίσια από απλή κατασκευή και χωρίς κινητά μέρη. Αυτά τα ελαφριά πλαίσια είναι εύκολο να κατασκευαστούν, τα οποία προσελκύουν τους αρχάριους ποδηλάτες και κοστίζουν όσο το 30% λιγότερο για να φτιάξουν από τα softails. Το Hardtails απευθύνεται σε λάτρεις του ελικόπτερο και στους ηλικιωμένους αναβάτες που μεγάλωσαν με τις αρχικές Harley-Davidson και τις ινδικές μοτοσικλέτες που κατασκευάστηκαν ως hardtails. Το πλαίσιο απαιτεί ελάχιστη συντήρηση. Αν και το hardtail ζυγίζει λιγότερο και είναι ταχύτερο από το softail, ο συνολικός χειρισμός του είναι αδέξιος. Είναι επίσης λιγότερο άνετα και πρακτικά αδύνατο να οδηγούν περισσότερο από μια ώρα χωρίς ανάπαυση.

Softail Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Σε σύγκριση με το hardtail, το softail προσφέρει μια πολυτελή διαδρομή με αυτοκινητόδρομο, με τον αναβάτη ευτυχισμένο να καθίσει σε μια θέση του softail για μακρά χρονικά διαστήματα. Η ανάρτηση του softail ελαχιστοποιεί την αναπήδηση και τη δόνηση των αυτοκινητοδρόμων. Ωστόσο, είναι πιο ακριβό και απαιτεί περισσότερα εξαρτήματα για την κατασκευή. Απαιτεί επίσης περισσότερη συντήρηση. Για πολλά χρόνια, το softail υπέστη κακή φήμη επειδή τα πρώτα συστήματα ανάρτησης ήταν περίπλοκα και επιβράδυναν τη μοτοσυκλέτα. Τα πρώτα μαχητικά Harley-Davidson χρησιμοποίησαν μικρές τηλεσκοπικές περόνες που ήταν ανεπαρκείς και επηρέασαν το χειρισμό. Η σημερινή τεχνολογία έχει εξαλείψει αυτά τα ζητήματα. Μόνο πρόσφατα οι αναβάτες αγκάλιασαν το softail ως ίσο με το hardtail. Ακόμα, το softail είναι ελαφρώς βαρύτερο και πιο αργό με λιγότερες δυνατότητες από το hardtail να μεταφέρει ενέργεια από τον κινητήρα στους τροχούς. Δεδομένου ότι το softail έχει περισσότερα κινητά μέρη από το hardtail, είναι ευαίσθητο σε ζητήματα δομικής ακεραιότητας καθώς μεγαλώνει η μοτοσικλέτα.