Στα παλαιότερα οχήματα που χρησιμοποιούν καρμπυρατέρ παρά ένα ηλεκτρονικό σύστημα ψεκασμού καυσίμου για να παραδώσουν το μίγμα αέρα και καυσίμου στον κινητήρα, είναι έργο της βαλβίδας στραγγαλισμού να ελέγχει τη ροή αέρα και να διασφαλίζει ότι ο κινητήρας ξεκινά σωστά.

Ιστορικό

Η λειτουργία του καρμπυρατέρ είναι να παρέχει ένα πλούσιο μίγμα καυσίμου /αέρα στον κινητήρα. Όταν υπάρχει υπερβολικό καύσιμο στο μείγμα, είναι γνωστό ως "πλούσιο" και όταν υπάρχει υπερβολικός αέρας, είναι γνωστό ως "άπαχο". Τα σύγχρονα ηλεκτρονικά καρμπυρατέρ χρησιμοποιούν ανατροφοδότηση από τους αισθητήρες για να ρυθμίσουν το μείγμα καυσίμου /αέρα στο επίπεδο που απαιτείται για τη λειτουργία του κινητήρα και για την ελαχιστοποίηση των επιβλαβών εκπομπών.

Λειτουργία τσοκ

Όταν ξεκινήσει ένας κινητήρας, να είναι πλούσιος, επειδή το καύσιμο εξατμίζεται αργά όταν είναι δροσερό. Ο πνιγμός, ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή του καρμπυρατέρ, θα κλείσει ή θα "πνίξει" την παροχή αέρα στο καρμπυρατέρ. Καθώς ο κινητήρας θερμαίνεται, χρειάζεται περισσότερος αέρας, οπότε ο άξονας της πλάκας στραγγαλισμού κινείται προς την πλευρά για να επιτρέψει μεγαλύτερη ροή αέρα.

Αυτόματη τσοκ

Τα περισσότερα οχήματα χρησιμοποιούν αυτόματο τσοκ. Συνήθως, ένας θερμοστάτης στο τσοκ θα αισθανθεί την αυξανόμενη θερμότητα του κινητήρα που μεταδίδεται στο περίβλημα του τσοκ, προκαλώντας ένα διμεταλλικό ελατήριο να χαλαρώσει και να ανοίξει τη βαλβίδα στραγγαλισμού.