Η Chevrolet εγκατέλειψε το styling της δεκαετίας του 1950 σε μεγάλο βαθμό το 1960, όταν εισήγαγε τα φορτηγά της σειράς C /K. Τα μοντέλα της δεκαετίας του 1960 έως το 1965 ήταν πιο λιτά, πιο γλυπτά, πιο ευρύχωρα και προσφέρουν περισσότερη ισχύ από την προηγούμενη γενιά. Το στυλ της σειράς C /K ήταν τόσο δημοφιλές ώστε ο βασικός σχεδιασμός παρέμεινε μέχρι το τέλος της παραγωγής του το 1997. Μέχρι το 1963, ένας στους τρεις μικροί οχημάτων ήταν ένας Chevy. Μόνο το 1963, 483.119 φορτηγά Chevy έφυγαν από το εργοστάσιο.

Μοντέλα

Τα ελαφριά φορτηγά από 1960 έως 1965 ήρθε σε εκδόσεις μισού, τριών και ενός τόνου. Η έκδοση των μισών τόνων παρουσίασε ένα μεταξόνιο 115 ιντσών. Το μοντέλο των τριών τετάρτων τοποθετήθηκε σε ένα μεταξόνιο 127 ιντσών και η έκδοση ενός τόνου είχε μεταξόνιο 133 ιντσών. Στα φορτηγά υπήρχε κρεβάτι 6,5 ποδιών ή 8 ποδιών. Το συμβατικό μοντέλο ανατροπής του 1950 ήταν το Stepside, το οποίο είχε τους τροχούς συναρμολογημένους έξω από το κιβώτιο φορτίου κάτω από προεξέχοντα φρεάτια τροχών, με ένα βήμα τοποθετημένο μεταξύ της καμπίνας και των πίσω τροχών. Η νέα βελτιωμένη έκδοση Fleetside είχε ένα κρεβάτι επίπεδης οθόνης με ενσωματωμένα φρεάτια τροχών. Οι βαλβίδες "C" είχαν κίνηση με δύο τροχούς, ενώ το "K" χαρακτήρισε φορτηγά τετρακίνησης.

Επιλογές κινητήρα

Μεταξύ 1960 και 1965, οι αγοραστές φορτηγών μπορούσαν να επιλέξουν μέχρι και έξι κινητήρες. Μέχρι το 1962, ο βασικός κινητήρας ήταν διαθέσιμος σε στυλ 6-κύλινδρος 235 κυβικών ιντσών. Η 148 ίππων 261 ευθεία έξι ήταν μια επιλογή. Το 1963, ο Chevy προσέθεσε τους εξακύλινδρους κινητήρες 230 ίππων και 165 ίππων και έριξε τους 235 και 261 έξι. Το προαιρετικό V-8 ήταν το 160 ίππων 283, το οποίο ήταν ο ίδιος κινητήρας που τροφοδοτούσε το Corvette. Η ισχύς των 250 ίππων 327 V-8 ήταν επίσης μια επιλογή το 1965.

Σασί

Η Chevrolet βελτίωσε την κατανομή βάρους και τη σταθερότητα της σειράς C /K μετακινώντας τον εμπρόσθιο άξονα προς τα πίσω κατά σχεδόν δύο ίντσες και αυξάνοντας "load capacity of the front axle.", 3, [[Οι μηχανικοί μείωσαν το ύψος των πιάτων κατά επτά ίντσες για να τους δώσουν ένα χαμηλότερο κέντρο βάρους. Τα φορτηγά χρησιμοποιούσαν ένα σύστημα ανάρτησης ανεξάρτητο από όλους τους τροχούς. Οι μηχανικοί βυθίστηκαν στα μπροστινά ελατήρια και στις ράβδους στρέψης και πρόσθεσαν τα ελικοειδή ελατήρια προς τα πίσω. Τα μοντέλα ενός τόνου κράτησαν τα συνηθισμένα πτερύγια στο πίσω μέρος

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 οι μαυροπίνακες Chevy χαρακτήρισαν τολμηρές, ευθείες γραμμές του αμαξώματος, μια καμπίνα με μικρές προεξοχές πάνω στο παρμπρίζ και τα πίσω παράθυρα, φανοί προβολέων και μια μάσκα καλαθιού αυγών. Το σώμα ήταν ένα μάθημα με μινιμαλιστικό στυλ, με μόνο μέτριες πινελιές χρωμίου. Οι δεξαμενές μισού τόνου ήταν 206 ίντσες μακρύ, με πλάτος μπροστινής διαδρομής 63,1 ίντσες και το πίσω κομμάτι μέτρησης πλάτους 61 ίντσες. Ο μισός τόννος οδήγησε τα ελαστικά των 6,70 με 15 ιντσών σε τροχούς 15 ιντσών. Το συνολικό βάρος του οχήματος ήταν 4.600 έως 5.300 λίβρες. Τα μοντέλα τριών τεταρτημορίων είχαν ολική χωρητικότητα έως 5.600 λίβρες