Πώς στο καλό μπορεί να εξυπηρετήσει την παράδοση, ενδεχομένως, τον τουρισμό αποτέλεσμα, ένα δημοτικό προβλήματος ύδρευσης, ένα δρόμο ξεχειλίζει αποχέτευσης, ίσως σε Bloemfontein ή Kokstad, πώς μπορεί να επηρεάσει τον τουρισμό στο Κέιπ Τάουν, γιατί θα πρέπει η προσοχή παραθαλάσσιο ξενοδοχείο, μετά την όλα τα κρεβάτια τους είναι γεμάτα, τα εστιατόρια τους απασχολημένος. Οι ταξιδιώτες φαίνεται να συρρέουν από εξωτικά διεθνή μέρη για να απολαύσετε αυτό που έχουμε να offer.Those από εμάς που έχουν εδώ και αρκετό καιρό μπορεί να εγγυηθεί για την παλαιά παροιμία, όσο πιο πολύ αλλάζουν τα πράγματα, τόσο περισσότερο θα παραμείνει η ίδια. Ήταν Adam Tas ή Adam Kok, ο οποίος ήθελε δικαιώματα, το 1700 και όχι, εγώ δεν προσποιούνται ότι είναι ένας ιστορικός, αλλά ρίξτε μια ματιά στην ιστορία, οι Γάλλοι επαναστάτησαν κατά ένα ελιτίστικο καθεστώτος που κολυμπούσαν στην πολυτέλεια, ενώ οι μάζες πεινασμένο, η Ρώσους τσάρους που έζησε μια ζωή πολυτελή παρακμής έως ότου κατέρρευσε γύρω τους, οι πρωταθλητές του απαρτχάιντ που κατέστειλε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα από τις μάζες, φτέρωμα δική φωλιές τους και χρησιμοποιώντας τις δικές τους γνωστούς και συγγενείς σε βάρος του ο καθένας από ένα διαφορετικό χρώμα δέρματος ή γλώσσα του σπιτιού. Στη δεκαετία του εβδομήντα και του ογδόντα στη Νότια Αφρική, οι απεργίες ήταν ένα εθνικό χόμπι, παρακαλώ περισσότερα χρήματα, λιγότερη εργασία παρακαλώ, λιγότερες ώρες και περισσότερο τα δικαιώματα και τα οφέλη, περίπου είκοσι χρόνια αργότερα, τίποτα άλλαξε, περισσότερα χρήματα, λιγότερη δουλειά, περισσότερα οφέλη παρακαλώ. Ας ρίξουμε μια χορό, λίγες ημέρες απουσίας από την εργασία, να σπάσει μερικά παράθυρα, τα φυτά, hey, γιατί όχι ένα οχήματά μας και τα κτίρια, που εκπροσωπούν την καταπίεση δεν μπορούν. Το γεγονός ότι η οικοδόμηση του κράτους ανήκει σε όλους μας και να πληρώνεται για, άμεσα ή έμμεσα από τον καθένα μας φαίνεται να είναι εντελώς άσχετο, καλή θλίψη! Ακριβώς όπως Παρεμπιπτόντως, άκουσα κάποιον να λέει χθες, "ξέρετε, ένα πράγμα για ένα άθλιο δουλειά, είναι πολύ καλύτερα από ό, τι χωρίς δουλειά ...». Ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί, κατά τη διάρκεια του αγώνα και άλλες ταραχές στη δεκαετία του ογδόντα, γιατί έκαψαν και χάλασε ένα σχολείο, ίσως μια κλινική ή το νοσοκομείο, όταν ένα κυβερνητικό γραφείο ήταν διαθέσιμα για αυτό το συγκεκριμένο σκοπό, ένα «Τμήμα Μπαντού Υποθέσεων" κτίριο , ένα αστυνομικό τμήμα, ή κάποια τέτοια περιουσιακή βάση του καθεστώτος του χρόνου, γιατί το σχολείο και η κλινική, γιατί δεν είναι η φυλακή. Ναι, κάνω παρεκκλίνω, ας αιολική δρόμο μας πίσω τον τουρισμό, τη βιομηχανία, που είναι πραγματικά πιο σημαντικό, όταν μετράται σε θέσεις εργασίας, καθώς και ξένες εισοδήματος, από εξόρυξη χρυσού, που δεν έχει ακόμη ανεκμετάλλευτων πόρων και κανένα τέλος στην possibilities.The τουριστικές δυνατότητες στη Νότια Αφρική, η οικογένεια που θέλουμε να δελεάσει στην επίσκεψη και διακοπές στην όμορφη χώρα μας, να μείνουν σε ξενοδοχεία ή το κρεβάτι μας και τις εγκαταστάσεις πρωινό, έχουν δει μόνο χιλιάδες κόκκινο επικάλυψη, αρκετά εκφοβιστικό "εργαζόμενοι" φωνάζοντας, γροθιές στο αέρα, κολλάει στο χέρι ... έχουν τους μάρτυρες λεηλασία μια κακή καταστηματάρχης Durban, καταστρέφοντας ώρες σκληρής δουλειάς σε Πορτ Ελίζαμπεθ κήπο. Λοιπόν, λένε, θα πρέπει να πάω σε Μαλδίβες φέτος, ίσως ένα ελληνικό νησί ή θα πρέπει να πάω στη Νότια Αφρική. Παιδιά, τη μύτη μας δεν είναι μακριά από τον εγκέφαλό μας, στους ηγέτες μας, με τους ηγέτες των εργατικών κινημάτων, στους εργαζομένους που μέρος είστε σκληρά κερδισμένα χρήματά σας με τις καταβαλλόμενες ηγέτες των εργατικών οργανώσεων, μπορείτε να σκεφτείτε αυτό είναι το σωστό τρόπο, αλλά σας παρακαλώ, ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο πιο πέρα ​​από τη μύτη μας, αν έχετε ένα παράπονο, ναι, να κάνουμε κάτι για αυτό, αλλά hey, σκεφτείτε τι είναι αυτό που είναι doing.Alan Hawkins - CEOStaysa.co.za

Από: Alan Hawkins