Από τότε που εφευρέθηκε ως μέσο που επιτρέπει αεροπλάνα να πετούν σε μεγαλύτερα υψόμετρα, υπερσυμπιεστές έχουν τελειοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Σήμερα, ο υπερσυμπιεστής είναι κοινή σε αυτοκίνητα ως ένα βολικό τρόπο για να δώσει μια μηχανή περισσότερη δύναμη, ενώ η βελτίωση της αποτελεσματικότητάς της. Λειτουργία
Η εργασία
Turbochargers εκμεταλλευόμενοι τον τρόπο που ένας κινητήρας εσωτερικής καύσης λειτουργεί. Έλκεται αέρας μέσα στον κινητήρα, όπου αναμιγνύεται με το καύσιμο συμπιέζεται και αναφλέγεται από ένα μπουζί (ή, στην περίπτωση των κινητήρων ντίζελ, από τη θερμότητα του αέρα από μόνη της). Αυτή η θεμελιώδης διαδικασία είναι το πώς οι μηχανές παράγουν εγκεφαλικό δύναμή τους. Turbochargers δύναμη πυκνό αέρα στον κινητήρα, έτσι ώστε να παράγει μια πιο ισχυρή έκρηξη, όταν αναφλεγούν. Αυτό είναι γνωστό ως αναγκαστική επαγωγή, και είναι η θεμελιώδης αρχή πίσω από Turbo. Στροβιλοσυμπιεστές μπορούν να προστεθούν σε υπάρχουσες μηχανές, και έτσι ώστε να προσφέρουν μια απλή εναλλακτική λύση σε μια δραστική επανασχεδιασμό της μηχανής σε περιπτώσεις όπου η προστιθέμενη δύναμη απαιτείται. Σε αντίθεση με υπερσυμπιεστές, οι οποίοι οδηγούνται από τον ίδιο τον κινητήρα, υπερσυμπιεστές πάρει δύναμη από την εξάτμιση του οχήματος, έτσι ώστε να αξιοποιηθούν σπατάλη ενέργειας και μετατρέποντάς την σε ωφέλιμη ισχύ.

Η Πρώιμη μετεωρολογικό ιστορικό
Η υπερσυμπιεστή εφευρέθηκε από τον Ελβετό μηχανικό Alfred Büchi. Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του του 1905 ήταν για έναν υπερσυμπιεστή, προορίζονται να χρησιμοποιηθούν στα αεροσκάφη ώστε το λεπτότερο στα υψηλότερα υψόμετρα μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί για να παρέχει άφθονη ισχύ για σταθερή πτήση. Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε αυξημένη ανάγκη για την τεχνολογία της αεροπορίας, και ο υπερσυμπιεστής ήταν το κέντρο του μεγάλη προσοχή στον κόσμο της μηχανικής. Ιδιωτικά και εμπορικής αεροπορίας στη δεκαετία του 1920 και του '30 ανέλαβε επίσης να επωφεληθούν από υπερσυμπιεστές.

Η μεταγενέστερη αίτηση


Η πρώτη γνωστή χρήση υπερσυμπιεστών εκτός της αεροπορίας σημειώθηκαν σε 1938 με μια σειρά από υπερτροφοδοτούμενους κινητήρες φορτηγών diesel από μια μικρή ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία. Turbochargers παρέμεινε κατά κύριο λόγο μια τεχνολογία αεροσκαφών μέχρι το 1950. Εκείνη την εποχή, ομάδες των ΗΠΑ φυλή άρχισε να πειραματίζεται με υπερσυμπιεστή αγωνιστικά αυτοκίνητα. Αυτό οδήγησε ορισμένες αυτοκινητοβιομηχανίες των ΗΠΑ να στρέψουν την προσοχή τους προς την ιδέα της χρησιμοποίησης υπερσυμπιεστές για τα αυτοκίνητα. General Motors ήταν η πρώτη για να το πράξουν, προσφέροντας υπερτροφοδοτούμενος εκδόσεις του Chevrolet Corvair και Oldsmobile γιαταγάνι το 1962. Από υπερσυμπιεστές είναι πιο αποτελεσματική για τους πετρελαιοκινητήρες από τους κινητήρες βενζίνης, η Ευρώπη έγινε μια μεγάλη πηγή υπερτροφοδοτούμενος αυτοκίνητα, λόγω της συχνότητας των κινητήρων ντίζελ στα συμβατικά αυτοκίνητα.

Η Late
Η Ιστορία
Η απόδοση καυσίμων άρχισε να οδηγεί τη χρήση υπερτροφοδότη μετά την ενεργειακή κρίση της δεκαετίας του 1970. Μέσα της δεκαετίας του 1980 και του 1990, υπερτροφοδοτούμενο τετρακύλινδρο κινητήρα πήρε τη θέση πολλών μεγάλων κινητήρων V8 που κατανάλωνε πολύ περισσότερα καύσιμα, παράγονται περισσότερες εκπομπές και δεν είχε σημαντικό πλεονέκτημα στην εξουσία πάνω από τις μικρότερες μοτοσικλέτες turbo.Turbocharger άρχισε να εμφανίζεται στη δεκαετία του 1980, καθώς και . Εδώ το turbo ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο λόγω του χαμηλού βάρους του, επιτρέποντας στους αναβάτες να αγοράσει και να χτίσει μοτοσικλέτες με περισσότερη δύναμη, αλλά όχι μεγαλύτερα, βαρύτερα κινητήρες. Turboprop αεροσκάφη είναι ακόμα σε χρήση σήμερα, γενικά σε καταστάσεις όπου πίδακες είναι πολύ μεγάλες ή δαπανηρή.

Η υπερτροφοδότηση Racing


τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 είναι γνωστή ως η εποχή Turbo στη Φόρμουλα 1. Αγωνιστικές ομάδες επένδυσαν τις προσπάθειες έρευνας και σχεδιασμού σε νέα σχέδια υπερσυμπιεστή που θα τους δώσει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Οι προσπάθειες αυτές ήταν ιδιαίτερα επιτυχείς, με ταχύτητες αυξάνεται δραματικά. Η επιτυχία ορισμένων ομάδων αγώνα οδήγησε τους άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και σύντομα turbos έγινε ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στην F1 Racing. Οι υπάλληλοι της άθλημα ξεκίνησε τη διάθεση των περιορισμών σχετικά με το ποσό της ενέργειας που θα μπορούσε να παραχθεί από έναν υπερσυμπιεστή, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει την ασφάλεια των οδηγών και την ενίσχυση μιας ανταγωνιστικής ισορροπίας. Με τέτοιους περιορισμούς στο χώρο, η δημοσιότητα γύρω από υπερσυμπιεστές πέθανε κάτω. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980, η Turbo εποχή τελείωσε με μια επίσημη απαγόρευση turbo στην F1 Racing.

Η