Το 1963 Buick Wildcat χαρακτήρισε ένα Twin-Turbine Dynaflow αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, διατίθενται στην αγορά ως μονάδα Turbine, που ήταν σε μεγάλο βαθμό απογοητευτική στις επιδόσεις. Buick αντικατέστησε το Dynaflow το 1964 με την τριών ταχυτήτων Turbine Σούπερ 400 μετάδοση. Σχεδιασμός

Η

Buick εισήγαγε το Twin-Turbine Dynaflow το 1953, αν και η έννοια του κινητήρα χρονολογείται από το 1948. Η μετάδοση χαρακτήρισε ένα μετατροπέα ροπής με δύο τουρμπίνες, μία πτερωτή και μόνο στάτη. Στην πραγματικότητα, η Dynaflow ήταν μια συνεχώς μεταβαλλόμενη σχέση μετάδοσης, σαν σύγχρονη CVTs στα αυτοκίνητα επιδόσεων του σήμερα. Η κύρια τουρμπίνα οδήγησε το αυτοκίνητο σε χαμηλές ταχύτητες και το δευτερεύον τουρμπίνα σιγά-σιγά ανέλαβε η ταχύτητα αυξήθηκε για να δημιουργήσει μια ρευστή κίνηση, χωρίς αξιοσημείωτες αλλαγές ταχυτήτων, σύμφωνα με έφαγε Με Motor, ένας δικτυακός τόπος της ιστορίας αυτοκινήτων.

Η

Απόδοση

Η Αν και η Twin-Turbine Dynaflow ήταν σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη αυτόματη λόγω της ομαλής μετάβασης από τη μία σχέση στην άλλη, ήταν αναποτελεσματική, λόγω της έλλειψης γρήγορη επιτάχυνση. Θα κερδίσει σύντομα το παρατσούκλι του "Dynaslush." Η Dynaflow ήταν ανθεκτικό, αλλά υπερτερούσε από το πρότυπο 325-ιπποδύναμη του Wildcat του 401 κυβικών ιντσών V-8.

Η Legacy

Η

Το Twin-Turbine κρέμασαν για 15 χρόνια, πολύ περισσότερο από ό, τι άξιζε δοθεί ζητήματα επιδόσεων του. General Motors ανέπτυξε το Triple-Turbine, αλλά γρήγορα έπεσε το 1960 ως υπερβολικά δαπανηρό να παραχθούν. Ωστόσο, η Turbine-Drive ιδέα ήταν ποτέ μακριά από το μυαλό των μηχανικών που προσπάθησε να αναπτύξει μια πραγματική, συνεχώς μεταβαλλόμενη σχέση μετάδοσης να παρέχει τη βέλτιστη σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων σε οποιαδήποτε ταχύτητα.

Η