Η μονάδα κίνησης της αντλίας καυσίμου ή του οδηγού αναφέρεται συνήθως στο ακρωνύμιο FPDM. Οι έμποροι λιανικής πώλησης μετά την αγορά καλούν μερικές φορές το ίδιο στοιχείο έναν οδηγό σωληνοειδούς καυσίμου, ή FSD. Με κάθε όνομα, η μονάδα ελέγχει την τάση που παρέχεται στην αντλία καυσίμου του οχήματος. Με τον έλεγχο της τάσης, η μονάδα οδήγησης της αντλίας καυσίμου διατηρεί τη βέλτιστη πίεση καυσίμου και την παροχή καυσίμου στον κινητήρα σε όλο το εύρος λειτουργίας του.

Σκοπός

Η μονάδα οδήγησης της αντλίας καυσίμου ελέγχει την υψηλή - Αντλίες καυσίμου των σύγχρονων, ελεγχόμενων από υπολογιστή, κινητήρων με έγχυση καυσίμου, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοκινητήρων. Η μονάδα είναι συνήθως εγκατεστημένη ή πολύ κοντά στην αντλία καυσίμου και στα πρώτα χρόνια της χρήσης του εξαρτήματος, η πρακτική αυτή οδήγησε σε σφάλμα σχεδιασμού. Οι κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένης της Ford, τοποθετούσαν αρχικά τη μονάδα στο εσωτερικό του οχήματος αμέσως πάνω από την αντλία καυσίμου, συνήθως ακριβώς κάτω από τη λεκάνη του δαπέδου. Αυτή η πρακτική είχε το δομοστοιχείο τοποθετημένο κάτω από καθίσματα ή καλύπτεται από χαλί, πράγμα που οδήγησε σε προβλήματα υπερθέρμανσης.

Αποτυχία

Η μονάδα οδήγησης αντλίας καυσίμου είναι το πιο κοινό κομμάτι που αποτυγχάνει σε ηλεκτρονικούς κινητήρες ντίζελ. Όταν τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά σε τεχνολογικά εξελιγμένους κινητήρες ντίζελ στα μέσα της δεκαετίας του '90, τα δομοστοιχεία κατασκευάστηκαν από υλικά που δεν μπορούσαν να χειριστούν τις δικές τους υψηλές θερμοκρασίες λειτουργίας και τους ακραίες δονήσεις στις οποίες εκτέθηκαν όταν λειτουργούσαν. Σε ορισμένα οχήματα μοντέλου, όπως τα οχήματα της General Motors που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1995 και 2002, το ποσοστό αποτυχίας ήταν σχεδόν ολικό. Οι μονάδες μετά την αγορά είναι διαθέσιμες που χρησιμοποιούν προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα που δημιουργούν λιγότερη θερμότητα, με βελτιωμένη θήκη μεταφοράς θερμότητας για να ελαχιστοποιηθεί η διατήρηση της θερμότητας. Η σύζευξη της μονάδας οδηγού της αντλίας καυσίμου με την εσφαλμένη αντλία καυσίμου θα προωθήσει επίσης την αποτυχία.

Τα συμπτώματα της αποτυχίας

Τα συμπτώματα μιας αποτυχημένης υπομονάδας οδηγού αντλίας καυσίμου εμφανίζονται στην απόδοση του κινητήρα. Η δυσκολία στην εκκίνηση ή η καπνιστή εκκίνηση, η καθυστέρηση ή η ανομοιογενής λειτουργία κατά την αδράνεια, οι δισταγμοί και οι αδυναμίες κατά την οδήγηση και οι υπερβολικές τάσεις κατά την αντίθετη κατεύθυνση μπορούν όλα - ξεχωριστά ή μαζί - να είναι ενδεικτικά μιας αποτυχημένης μονάδας. Η αποτυχία μπορεί κανονικά να διαγνωστεί ηλεκτρονικά με χειροκίνητο σαρωτή, με τον ειδικό κωδικό μοντέλου να εμφανίζεται που μεταφράζεται στη μονάδα οδηγού αντλίας καυσίμου.

Τροποποιημένοι κινητήρες

Οχήματα με τροποποιημένους κινητήρες που χρειάζονται περισσότερο καύσιμο από το κανονικό , όπως τα αγωνιστικά αυτοκίνητα και τα συντονισμένα αυτοκίνητα οδών, απαιτούν τροποποιημένα FPDM. Η λειτουργία μιας τυποποιημένης μονάδας μπορεί να οδηγήσει σε υπερθέρμανση - η τυπική αντλία καυσίμου ζητάει πάρα πολύ από τη μονάδα και τα ηλεκτρονικά της να υπερθερμαίνονται - έτσι ο εσωτερικός περιοριστής κλείνει τη διαδικασία ελέγχου προς τα κάτω. Αν και η μονάδα θα πρέπει να ξαναρχίσει τη λειτουργία της όταν κρυώσει σε ασφαλή θερμοκρασία, η ξαφνική διακοπή της ροής καυσίμου σε έναν κινητήρα πλήρους στροβιλισμού μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα.