Με περισσότερες από 2.5 εκατομμύρια συγκρούσεις οπίσθιου άκρου αναφερόμενες κάθε χρόνο, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας αναφέρει ότι αυτοί οι τύποι συγκρούσεων είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Συνήθως συμβαίνουν όταν ένας οδηγός παρακολουθεί πολύ ένα αυτοκίνητο ή οδηγεί πολύ γρήγορα για να σταματήσει. Σε σύγκρουση στο πίσω μέρος, ο οδηγός του πίσω αυτοκινήτου είναι συνήθως υπεύθυνος, εάν διαπιστωθεί ότι είναι αμελής, και πρέπει να παρέχει αποζημίωση για να καλύψει όλα τα έξοδα που σχετίζονται με το ατύχημα.

Ακρίβεια

Λεξικό .com ορίζει την αμέλεια ως αδυναμία άσκησης του βαθμού φροντίδας που απαιτείται από το νόμο για την προστασία άλλων προσώπων ή των συμφερόντων άλλων προσώπων που μπορεί να επηρεαστούν ζημιογόνα από την απουσία τέτοιας περίθαλψης. Η επιτάχυνση, η οδήγηση απρόσεκτα, μετά από ένα αυτοκίνητο πολύ στενά ή οδήγηση απρόσεκτα μπορούν όλες να θεωρηθούν μορφές αμέλειας οδηγού. Η απόδειξη ότι αυτή η αμέλεια έχει καθοριστική σημασία για τον προσδιορισμό του αν ένα άτομο είναι υπεύθυνο για σύγκρουση στο πίσω μέρος.

Ευθύνη

Το άτομο που οδηγεί το πίσω αυτοκίνητο είναι πλήρως υπεύθυνο για ζημιές στη μεγάλη πλειοψηφία συγκρούσεις στο πίσω μέρος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του δικηγόρου αυτοκινήτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το άτομο δεν κατάφερε να οδηγήσει με τρόπο που θα του επέτρεπε να σταματήσει να χάνει το αυτοκίνητο μπροστά. Όταν βρεθεί υπεύθυνος ή νομικά υπεύθυνος, ο οδηγός του πίσω αυτοκινήτου πρέπει να παρέχει αποζημίωση για να καλύψει όλα τα έξοδα του "κατεστραμμένου" μέρους. Η αποζημίωση στις συγκρούσεις στο πίσω μέρος καταβάλλεται συνήθως από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του αμελητέου οδηγού.

Εξαιρέσεις

Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις στις οποίες ο οδηγός ενός οπισθίου αυτοκινήτου δεν είναι υπεύθυνος για σύγκρουση, σύμφωνα με το Car Accident Δικηγόροι. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε ένα ατύχημα το οποίο περιλαμβάνει πολλά αυτοκίνητα. Για παράδειγμα, υποθέστε ότι τρία αυτοκίνητα ταξιδεύουν στην ίδια λωρίδα σε μια εθνική οδό και το πρώτο αυτοκίνητο, το οποίο βρίσκεται μπροστά, σπάει απότομα λόγω της ξαφνικής κυκλοφορίας. Φυσικά, αυτό θα προκαλέσει το δεύτερο αυτοκίνητο να σπάσει απότομα επίσης. Εάν το τρίτο αυτοκίνητο ακολουθεί πολύ στενά ή ταξιδεύει με ανεπαρκή ταχύτητα, μπορεί να χτυπήσει στο πίσω μέρος του δεύτερου αυτοκινήτου που έχει σταματήσει, πιέζοντας το μπροστινό μέρος του οχήματος στο πίσω μέρος του πρώτου οχήματος. Επειδή το δεύτερο αυτοκίνητο ήρθε σε πλήρη στάση πριν από το χτύπημα, η ευθύνη θα τοποθετηθεί μόνο στον τρίτο οδηγό για ζημιές που προκλήθηκαν στα δύο πρώτα αυτοκίνητα.

Τραυματισμοί

Πίσω άκρη συγκρούσεις είναι επίσης γνωστή ως whiplash ατυχήματα. Περίπου 20 τοις εκατό των επιβατών μπροστά-αυτοκίνητα παρουσιάζουν συμπτώματα whiplash μετά από μια σύγκρουση πίσω άκρη, σύμφωνα με τη σελίδα στατιστικών στοιχείων ατυχήματος Auto. Ένας τέτοιος τραυματισμός συμβαίνει συνήθως όταν ένα σταματημένο αυτοκίνητο χτυπιέται από πίσω και οι κεφαλές των επιβατών επιταχύνουν προς τα εμπρός, με έως και 10 φορές τη δύναμη της βαρύτητας. Αυτή η κίνηση προς τα εμπρός οδηγεί συχνά σε τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης και των συνδέσμων. Το Ινστιτούτο Ερευνών Σπονδυλικής Στήλης του Σαν Ντιέγκο περιγράφει τα κοινά συμπτώματα του κνησμού για να συμπεριλάβει τον πόνο στον αυχένα και τους πονοκεφάλους.

Σύστημα χωρίς σφάλματα - Παρόλο που τα περισσότερα κράτη φέρουν ευθύνη για ζημίες στον οδηγό της ντετέκτιβ, -fult σύστημα σχετικά με την αντιστάθμιση σύγκρουσης πίσω άκρη, σύμφωνα με τους δικηγόρους ατυχημάτων αυτοκινήτων. Το σύστημα χωρίς σφάλματα απαιτεί αποζημίωση που πρέπει να καταβάλλεται από κάθε ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οδηγού, ανεξάρτητα από το ποιος είναι υπεύθυνος για το ατύχημα. Τα 12 κράτη που ακολουθούν αυτήν την πολιτική είναι η Φλόριντα, η Χαβάη, το Κάνσας, το Κεντάκι, η Μασαχουσέτη, το Μίτσιγκαν, η Μινεσότα, το Νιου Τζέρσεϋ, η Νέα Υόρκη, η Βόρεια Ντακότα, η Πενσυλβανία και η Γιούτα.