Το παραδοσιακό ανοιχτό διαφορικό είναι σαν ένα δικηγορικό γραφείο της δεκαετίας του 1980: εμφανίζεται, κάνει τη δουλειά του στις ελάχιστες απαιτούμενες προδιαγραφές και μετά πηγαίνει στο σπίτι. Το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης είναι σαν τον ενοχλητικό τύπο IT που βρίσκεται κάτω από την αίθουσα, δικαιολογώντας τη στάση και τις ατέλειές του, κάνοντας αυτό που δεν μπορεί να κάνει το ανοιχτό διαφορικό. Στο τέλος της ημέρας, ποιο επιλέγετε εξαρτάται κυρίως από αυτό που περιμένετε και τι είστε πρόθυμοι να ανεχτείτε για να το πάρετε.

Ανοιχτές Διαφορές

Με ένα κανονικό "ανοιχτό" διαφορικό , η ισχύς ρέει από το γρανάζι του αρθρωτού άξονα στον άξονα μετάδοσης κίνησης και μέσω του δακτυλιοειδούς γραναζιού στο εξωτερικό του διαφορικού φορέα. Ο φορέας είναι σαν ένας κοίλος κύλινδρος, με μια σειρά από γρανάζια στο εσωτερικό. Αυτά τα γρανάζια γραναζιών - τα οποία οδηγούν στους άξονες που σπρώχνουν προς τα μέσα από το εσωτερικό του φορέα - εμπλέκουν τους οδοντωτούς τροχούς. Όσο και οι δύο άξονες περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα, τα γρανάζια του οδοντωτού τροχού παραμένουν ακίνητα και χωρίζουν τη δύναμη 50/50 στους οδοντωτούς τροχούς. Αλλά αν ένας άξονας αρχίσει να περιστρέφεται ταχύτερα από τον άλλο, τα γρανάζια του πινιόν θα περιστρέφονται γύρω από το βραχύτερα περιστρεφόμενο γρανάζι και θα κατευθύνουν όλη την ισχύ του κινητήρα στο ταχύτερο περιστρεφόμενο γρανάζι άξονα. το πρόβλημα με ένα ανοιχτό διαφορικό είναι ότι θα στείλει πάντα την ισχύ του κινητήρα στον ταχύτερα περιστρεφόμενο τροχό - ακριβώς αυτό που δεν θέλετε. Οποιοδήποτε διαφορικό που κλειδώνει πλήρως ή εν μέρει τους άξονες μαζί είναι ένας τύπος "περιορισμένης ολίσθησης" και υπάρχουν όλα τα είδη εκεί έξω. Αυτός που ίσως είναι πιο εξοικειωμένος με τη χρήση ενός συνόλου συμπλέκτη για να κλειδώσετε τους άξονες μαζί. Η διαφορά τύπου συμπλέκτη ενεργοποιείται κάθε φορά που υπάρχει διαφορά ροπής μεταξύ του κινητήριου άξονα και του δακτυλιοειδούς γραναζιού, που σημαίνει είτε υπό επιτάχυνση είτε κατά την επιβράδυνση. Ένα μονόδρομο LSD κλειδώνει μόνο κάτω από την επιτάχυνση, και μια αμφίδρομη κλειδαριές τόσο υπό την επιτάχυνση και την επιβράδυνση.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα τύπου συμπλέκτη

Το συμπλέκτη τύπου LSD είναι ένας σχεδιασμός δοκιμασμένος στο χρόνο, ικανός να υποθετική διατήρηση ενός τέλειου 50/50 διάσπαση ισχύος. Φυσικά, η χωρητικότητα διαχωρισμού ροπής εξαρτάται από τη δύναμη και το μέγεθος των συμπλεγμάτων, αλλά μπορεί να γίνει. Η διαφορά τύπου συμπλέκτη είναι ιδανική για σέρβις και ταχύπλοους δρομείς, αλλά δεν είναι ο πιο προοδευτικός σχεδιασμός. Σίγουρα θα γνωρίζετε πότε θα εμπλέκονται τα συμπλέγματα ενώ στρέφονται, επειδή το αυτοκίνητο θα πάει αμέσως από ουδέτερο χειρισμό σε υποστροφή ή "ώθηση". Κατά την πέδηση, η ξαφνική εμπλοκή μπορεί να προκαλέσει απώλεια της πρόσφυσης και των δύο τροχών, προκαλώντας απώλεια πρόσφυσης και ολίσθησης του άξονα. αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι δρομολόγοι τύπου clutch προτιμούν το LSD 1,5 δρόμου. Από τη θετική πλευρά, αυτή η ξαφνική και βίαιη απώλεια έλξης μπορεί να είναι καλό αν προσπαθείτε να περιστρέψετε το αυτοκίνητο, όπως θα κάνατε όταν παρασύριζατε ή αγωνίσατε σε αγώνες.

η διαφορά "Quaiffe" ή "διάρθρωση ροπής", το TBD είναι ένα διαφορετικό ζώο εξ ολοκλήρου από τον τύπο συμπλέκτη. Ένα TBD είναι αρχιτεκτονικά πανομοιότυπο με ένα ανοιχτό diff, αλλά χρησιμοποιεί σπειροειδή ή "ελικοειδή" γρανάζια γραναζιών. Όταν ένας τροχός αρχίζει να περιστρέφεται ταχύτερα από τον άλλο, τα σπειροειδώς ολισθαίνοντα γρανάζια μοιάζουν με μαρμελάδα έναντι του κιβωτίου ταχυτήτων και των γραναζιών. Αυτή η εμπλοκή αυξάνει την αντίσταση στο εσωτερικό του διαφορικού, χωρίς να κλειδώνει αληθινά τους άξονες, αλλά βοηθώντας το άλλο ανοιχτό diff να είναι λίγο λιγότερο ανοικτό. Έτσι, το TBD δεν "περιορίζει την ολίσθηση" όσο συνεχίζει να στέλνει λίγο δύναμη στον πιο αργό τροχό.

TBD Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Επειδή είναι ουσιαστικά μια ανοικτή diff, η Το TBD είναι ένας πιο ομαλός και πιο διαφανής μηχανισμός από ό, τι ακόμη και ο πιο λεπτός τύπος συμπλέκτη. Ενώ η ικανότητα διάσπασης ροπής του TBD είναι αρκετά περιορισμένη - τυπικά περίπου 80/20 στην υποθετική 50/50 του τύπου συμπλέκτη - η εγγενής προοδευτικότητα του αποδίδει συχνά μερίσματα στην οδική πορεία και στον πραγματικό κόσμο. Το Quaiffe μπορεί να τείνει να ωθήσει λίγο περισσότερο από ένα ανοιχτό diff, αλλά εξαρτάται από την εφαρμογή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πρόσθετη ισχύς στον εξωτερικό τροχό θα βοηθήσει πραγματικά να περιστρέψει το αυτοκίνητο ή τουλάχιστον να τη διατηρεί ουδέτερη ενώ στρέφεται. Θα θυσιάσετε μια κάπως ευθεία πρόσφυση σε σχέση με τον τύπο συμπλέκτη, αλλά θα έχετε ακόμα περισσότερο από ότι θα κάνατε με ένα ανοιχτό diff.