Η γεωργία δεν είναι μια χαμένη τέχνη, αλλά πρέπει να αναγνωριστεί ως ένας από εκείνους που έφτασε σε υψηλή ανάπτυξη στο μακρινό παρελθόν και αργότερα μειώθηκε, και δεν έχει ακόμη ανακτηθεί αρχαία της αίγλη. Το σύστημα της γεωργίας που αναπτύχθηκε από τους αρχαίους Περουβιανοί τους έδωσε τη δυνατότητα να υποστηρίξουν μεγάλους πληθυσμούς σε χώρους όπου η σύγχρονη αγρότες θα είναι helpless.The πιο εξειδικευμένη ανάπτυξη της γεωργίας στο δυτικό ημισφαίριο επιτεύχθηκε, αναμφισβήτητα, στο Περού, και το αποκορύφωμα επιτεύχθηκε αιώνες πριν, πριν Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική. Ακόμα πιο πίσω πρέπει να υπήρξε μια περίοδος αργής και σταδιακής ανάπτυξης, μια περίοδος που πρέπει να εκφράζεται σε χιλιετίες και όχι στους αιώνες. Σε μια εποχή που οι πρόγονοί μας στη βόρεια Ευρώπη ήταν ακόμα απόλυτη άγριοι, ντυμένη μόνο με τη φλούδα, και ζουν από το κυνήγι και το ψάρεμα, εγκαταστάθηκαν αγροτικές κοινότητες πρέπει να υπήρχε στην περιοχή του Περού, ίσως στην ίδια κοιλάδες που περιέχουν τα θαυμάσια ερείπια του προϊστορικού Οι χάρη στην εκτέλεσή τους.Τα άνθρωποι που έκαναν το καλύτερο της αρχαίας εργασίας, όχι μόνο πάει και να ξεχαστεί, αλλά δεν έχουν ακόμη τη διάκριση του ονόματος. Γραπτές αναφορές όπως αυτές της Αιγύπτου και της Ασσυρίας λείπουν στο Περού, και ακόμη και η παράδοση έχει αποτύχει να επισυνάψετε τα ονόματα των βασιλιάδων ή έθνη σε πολλά από τα αρχαία μνημεία. Μερικοί συγγραφείς αναφέρονται στους οικοδόμους ως Μεγαλιθικά ή Big-πέτρα ανθρώπων, επειδή χρησιμοποιείται πολύ μεγάλες πέτρες, όπως το μυθικό Κύκλωπες των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι έχτισαν τεράστια τείχη και εργάστηκε στα μέταλλα. Άλλοι συγγραφείς αναφέρονται στους αρχαίους Περουβιανοί απλώς ως προ-Ίνκας, διότι το έργο τους ανήκει προφανώς σε μια εποχή πιο πίσω τότε αυτοκρατορίας των Ίνκας κατακτήθηκε από τους Spaniards.As έναν αγώνα, μπορεί να υποτεθεί ότι οι σύγχρονες Quichuas, ή τουλάχιστον το ίδιο ανθρώπινο είδος ήταν διαφορετική στην αρχαιότητα. Στο Περού, όπως και στην αρχαία Αίγυπτο, ήταν το έθιμο να μουμιοποίηση των νεκρών και να θάψει με τις μούμιες της ένδυσης, των τροφίμων, οικιακά σκεύη, όπλα και άλλα αντικείμενα και αντικείμενα που χρησιμοποιούνται από το ζωντανούς.Αυτή υπόψη των αρχαίων για τους νεκρούς τους , σε συνδυασμό με το ξηρό, ομοιόμορφο κλίμα, έχει κάνει Περού ένα πραγματικό θησαυρό αρχαιολογικού και επιστημονικού υλικού. Δεν είναι μόνο η σκελετούς και άλλα φυσικά χαρακτηριστικά τους, των αρχαίων ανθρώπων είναι γνωστές, αλλά και η φύση και ο βαθμός ανάπτυξης όλων των τεχνών που θα μπορούσε να διατηρηθεί με ταφή. Το γενικό αποτέλεσμα των μελετών αυτών έχουν την τάση να δείχνουν ότι οι σύγχρονες Quichuas, οι Ίνκας κατακτήθηκε από τους Ισπανούς, και οι προ-Inca ή Μεγαλιθικά άνθρωποι ήταν όλοι της ίδιας φυλής και άσκησε τις ίδιες τέχνες, συμπεριλαμβανομένης της τέχνης της γεωργίας.Η Ίνκας είχαν ένα πολύ εξειδικευμένο τομέα της γεωργίας, όμως οι προκάτοχοί τους είχαν ορισμένες από τις γεωργικές τεχνικές ακόμα πιο ανεπτυγμένες. Έχτισαν μεγαλύτερα βεράντες και τους αντιμετώπισε με μεγαλύτερες πέτρες, εξοπλισμένα με υπέροχη ακρίβεια. Οι Ίνκας, επίσης, χτισμένο σε μεγάλο βαθμό, αλλά σε γενικές γραμμές με λιγότερη ικανότητα, ή τουλάχιστον με τη λιγότερη εργασία, παρτέρια τους πέτρες και εσωτερικά τους τοίχους τους με πηλό, αντί να τον κόπο να εργάζονται κάτω και ταιριάζουν μεταξύ τους τα τεράστια ακανόνιστη μπλοκ που χαρακτηρίζουν την Μεγαλιθικά περίοδο.

Από: Terry Kubiak