Μερικές φορές είμαστε προσκολλημένοι σε μια δραστηριότητα, και να εξερευνήσετε Τορόντο με το ποδήλατο έχει γίνει ένα από αυτά τα χόμπι για μένα. Δεν είναι μόνο μεγάλη άσκηση, αλλά είναι επίσης ένα φοβερό τρόπο για να εξερευνήσετε τις γωνίες και τις σχισμές του κάθε προορισμού. Για να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου επιστρατεύεται φίλος μου Mario σε μια Πέμπτη το βράδυ μετά τη δουλειά και τον έπεισε να έρθει μια βόλτα με ποδήλατο με me.So συναντηθήκαμε στο Taylor Creek συστήματος πάρκο, μακριά από πολυσύχναστους δρόμους του Τορόντο και άρχισε βόλτα μας, τίτλος προς τα δυτικά προς τον Don Valley. Εμείς στράφηκε νότια και πήρε την κύρια βορρά-νότου διαδρομή ποδηλάτου που είναι σφηνωμένη ανάμεσα στο Don Valley Parkway και ρέει αργά ποταμό Ντον, ένα από τα δύο κύρια ποτάμια στην Toronto.In τη γνώμη μου, το Τορόντο είναι ένα εκπληκτικά cycleable πόλη, έχει περίπου 40 χλμ. ποδηλατοδρόμων στους δρόμους της πόλης και περίπου 125 χλμ. ασφαλτοστρωμένου ποδηλατοδρόμων. Τι κάνει Τορόντο πραγματικά μοναδική είναι ένα δίκτυο φαράγγια που διασχίζουν την πόλη από βορρά προς νότο, οι περισσότεροι εκ των οποίων ποδηλατικές διαδρομές χαρακτηριστικό. Εμείς εναλλάσσονται κάτω από τη γέφυρα Leaside, διέσχισε Οδική Κεραμική και σταμάτησε για λίγο κάτω από την οδογέφυρα Bloor, αρχικά ονομαζόταν ο πρίγκιπας System οδογέφυρα Edward που συνδέει Bloor Street στα δυτικά με την Danforth Avenue σε όλη την κοιλάδα του Don River.The οδογέφυρα Bloor είναι 494 μέτρα μήκος και στέκεται τόσο υψηλό όπως 40 μέτρα πάνω από το Don Valley. Το κορυφαίο επίπεδο της γέφυρας διαθέτει έξι λωρίδες κυκλοφορίας, και το δεύτερο κατάστρωμα διαθέτει κομμάτια για το σύστημα μετρό του Τορόντο. Τα τελευταία χρόνια, η οδογέφυρα Bloor έχει εξοπλιστεί με ένα ακριβό εμπόδιο αυτοκτονίας για να αποτρέψει τους ανθρώπους από το άλμα από τη γέφυρα. Η Bloor Street οδογέφυρα κατατάσσεται ως η δεύτερη πιο θανατηφόρα ελεύθερη δομή στέκεται στον κόσμο, μετά την γέφυρα Golden Gate του Σαν Φρανσίσκο. Μετά την ολοκλήρωση του φράγματος C $ 5,500,000 αυτοκτονίας το 2003, που αναφέρεται επίσης ως το «Luminuous Veil, δεν υπήρξαν οποιεσδήποτε αυτοκτονίες σε όλους, και η διάκριση από τους κορυφαίους ιστοσελίδα αυτοκτονίας του Καναδά έχει κινηθεί προς την Jacques Cartier Bridge στο Μόντρεαλ. Λίγες εκατοντάδες μέτρα νοτιότερα κατά μήκος της διαδρομής σταματήσαμε σε μια στενή γέφυρα και θαύμασε το βορρά και το νότο άποψη του ποταμού Ντον. Αυτό που με εκπλήσσει μερικές φορές ότι υπάρχει τόσο πολύ η φύση ακριβώς στη μέση μιας μεγάλης μητρόπολης όπως το Τορόντο. Τρεις Καναδά χήνες κάθονταν δίπλα στο μονοπάτι και ήταν τροφοδοτείται από περαστικούς, ένα παράδειγμα της φύσης σκαμπίλι δικαίωμα κτύπημα στη μέση ενός city.Since η διαδρομή ποδηλάτου είναι φραγμένη νότια της Queen Street για ανακαινίσεις, έπρεπε να μεταφέρει μας ποδήλατα μερικά σκαλοπάτια μέχρι το κατάστρωμα του Queen Street Bridge από όπου συνεχίσαμε ιππασίας στο κέντρο της ανατολικής πλευράς του Τορόντο. Εμείς γύρισε νότια για Cherry Street και σταμάτησε για να θαυμάσει ένα από τα τοπικά αξιοθέατα: το εστιατόριο Νήσων, που βρίσκεται σε ένα unrenovated βικτοριανό κτίριο τούβλο στη διασταύρωση των εμπρός και Cherry Streets. Το υπογεγραμμένο είπε "κλειστό", αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν αυτό σεβάσμιο ίδρυμα έκλεισε οριστικά ή απλώς να κλείσει για το day.Our επόμενος προορισμός ήταν το Περιφερειακό Ποτοποιία για Mill Street, ένα συγκρότημα από 44 αποκατασταθεί βικτωριανής εποχής βιομηχανικά κτίρια της πολιτιστικής κληρονομιάς που έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο δημοφιλείς περιοχές αναψυχής του Τορόντο. Αυτή η περιοχή ήταν αρχικά η Gooderham και Worts αποστακτήριο, που ιδρύθηκε το 1832, που έγινε η μεγαλύτερη αποστακτήριο στον κόσμο από τη δεκαετία του 1860. Η βιομηχανική δραστηριότητα υποχώρησε στην περιοχή κατά τον 20ο αιώνα και από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε τρέξει προς τα κάτω και derelict.A ομάδα ανάπτυξης ακινήτων αγόρασε την περιοχή το 1990 και για την επιτυχή μετατραπεί σε καλύτερα διατηρημένο συλλογή βικτωριανής εποχής βιομηχανικά κτίρια Βόρεια Αμερική. Σήμερα το Περιφερειακό Ποτοποιία διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία από εστιατόρια, καφετέριες, γκαλερί, το μοναδικό καταστήματα λιανικής πώλησης και ακόμη και ένα θέατρο. Έχει χρησιμοποιηθεί ως τόπος για περισσότερες από 800 κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές συμπεριλαμβανομένων των Σικάγο, Cinderella Man, Tommy Boy, The Fixer και X Men.After κατευθυνόμενοι νότια on Parliament Street που συνδέονται πάνω στα ποδηλατοδρόμων σε Queens Quay στο επόμενο προορισμό μας: το φέρι Τορόντο, στους πρόποδες του Bay Street. Το Τορόντο νησιά είναι μια αλυσίδα μικρών νησιών που βρίσκονται μακριά από το κέντρο και παρέχουν μια ευπρόσδεκτη απόδραση από το θόρυβο και τη φασαρία της πόλης. Στην τιμή των C $ 6 ανά εισιτήριο μετ 'επιστροφής, μια βόλτα με πλοίο για τις νήσους Τορόντο προσφέρει μια προσιτή απόδραση σε μια πολύ πιο ειρηνική και ήσυχη environment.Interestingly, το Τορόντο νησιά ήταν αρχικά μια στενή χερσόνησο που αποτελείται από άμμο που είχε παρασυρθεί κάτω από το Scarborough μπλόφες. Το 1858 όμως, το νερό έσπασε μέσα σε μια βίαιη καταιγίδα και άρχισε το σχηματισμό της "Ανατολικής Gap" », σήμερα η είσοδος στο λιμάνι του Τορόντο. Τυφώνας Hazel επηρέασε επίσης την τοπογραφική εμφάνιση των νησιών και δημιούργησε πολλά μικρότερα νησιά. Η δημιουργία της σούβλας Leslie Δρόμος με πλήρωση από τις εργασίες εκσκαφής για το σύστημα του μετρό Τορόντο σταμάτησε την απόθεση των πρόσθετων ιζημάτων? Ωστόσο, σκυρόδεμα ενισχυμένο ακτές περιορίζουν φυσικό erosion.After περίπου ένα λεπτό 30 περιμένει εμείς πήδησε σε ένα μικρό πλοίο που ονομάζεται Ongiara, ένα οχηματαγωγό που αρχικά χτίστηκε το 1963. Αυτό το μικρό πλοίο μπορεί να φιλοξενήσει μερικά οχήματα και είναι ως επί το πλείστον συχνάζουν ποδηλάτες που θέλουν να εξερευνήσουν το νησί. Η θέα από το πίσω μέρος το πλοίο καθώς απομακρύνεται από το τερματικό είναι απλά εκπληκτική. Εντυπωσιακό ορίζοντα Τορόντο χαρακτηρίζει το CN Tower, το Rogers Centre και δεκάδες εμπορικών και οικιστικών πολυώροφα κτίρια ήρθε στην επιφάνεια. Ακόμα κι αν ζουν σε αυτή την πόλη για μεγάλο χρονικό διάστημα, μια βόλτα με το πλοίο και το βλέμμα πίσω στο Τορόντο στον ορίζοντα είναι πάντα ένα ειδικό φίλο experience.My και πήρα από το καράβι στο Wards Island, στην πραγματικότητα μια επέκταση του Centre Island . Η περιοχή διαθέτει ένα σύμπλεγμα από σπίτια και μικρά σπίτια που έχουν αρκετές εκατοντάδες μόνιμους κατοίκους όλο το χρόνο. Η γη ανήκει στην πόλη, ενώ τα σπίτια που καλύπτονται από 99-year μισθώσεις με την πόλη του Τορόντο. Πολλά από τα σπίτια είναι πολύ μικρή, και δεν είναι όλοι τους είναι καλά διατηρημένο, ενώ άλλοι είναι σε άριστη κατάσταση και διαθέτουν εντυπωσιακή gardens.We εναλλάσσονται στη νότια πλευρά του νησιού Ward, η οποία διαθέτει ένα ξύλινο περιπάτου και μια υπέροχη θέα του Leslie Οδός σούβλα. Από εκεί στρίψαμε δεξιά και έκανε τον τρόπο μας να Alqonquin Island, ένα άλλο νησί που διαθέτει μια κοινότητα των σπιτιών. Συνολικά, ο πληθυσμός του Τορόντο νησιά περιλαμβάνει περίπου 700 άτομα. Σταματήσαμε σε ένα παγκάκι στη βόρεια ακτή της Algonquin νησί και κάθισε για να απολαύσετε την υπέροχη θέα της πόλης του Τορόντο στον ορίζοντα. Η γέφυρα πάνω από το εσωτερικό κανάλι παρέχει μια τέλεια θέα της γαλήνιας ναυσιπλοΐας που απολαμβάνουν οι κωπηλάτες και τους λάτρεις ιστιοφόρο alike.I μακάρι να μπορούσα να παρατείνω τη διαμονή μας στο Τορόντο νησιά, αλλά και σκοτεινά σύννεφα απειλητικά πάνω από το κεφάλι και είναι σίγουρος ότι φαινόταν σαν να επρόκειτο να έχουν μια σοβαρή καταιγίδα. Κάναμε τον τρόπο μας πίσω στους θαλάμους αποβάθρα φέρι για το Νησί και έχουν αλιευθεί αξιόπιστο πλοίο μας, αλλά έπρεπε να κάνει μια παράκαμψη πρώτα στο σημείο Hanlan να πάρει επιπλέον επιβάτες. Συνολικά το φέρι μας τεντωμένο σε περίπου 50 λεπτά ή έτσι, και από τη στιγμή που φτάσαμε στο Bay Street Ferry Terminal, μεγάλες σταγόνες βροχής άρχισαν να χτυπήσει το έδαφος και κεραυνούς που αναβοσβήνει στο sky.It ήταν σίγουρα χρόνο για να φτάσω στο σπίτι και γρήγορη. Ο φίλος μου και άρχισα το ποδήλατο σαν τρελός, αλλά οι ουρανοί άνοιξαν μέσα σε λίγα λεπτά, και άρχισε να βρέχει έντονα. Ήμασταν τόσο μούσκεμα και πέρασα περίπου 50 λεπτά ποδήλατο στο βροχή κατά μήκος της λίμνης και παραλίες Ποδηλατόδρομος να πάρει home.But παρά τη βροχή, υπήρχε κάτι ευχάριστο για την εμπειρία, το νερό της βροχής ήταν αρκετά ζεστό και όλοι οι ήχοι του πόλη ήταν όμορφα μύτη από τη βροχή. Ήμουν μελετώντας πώς μια μεγάλη βόλτα στη βροχή θα μπορούσε να είναι τόσο ευχάριστη. Μόνο ανησυχία μου ήταν να μην πάρει χτυπήθηκε από κεραυνό και περίπου μία ώρα αργότερα είχα ασφάλεια κάνει σπίτι, έτοιμο για ένα ζεστό ντους για να πάρει όλη η άμμος του δρόμου off legs.As μου το ζεστό νερό με βοήθησε να απαλλαγούμε από βρωμιά της πόλης μου σκεφτεί τι ένας πολύ καλός τρόπος για να εξερευνήσετε την πόλη που ζούμε - μια βόλτα με το ποδήλατο για τις νήσους Τορόντο ...

By: