Η φεουδαρχική νομίσματα είναι ένα σημαντικό μέρος της μεσαιωνικής νομίσματα, αν και δεν καλύπτει όλη την περίοδο του Μεσαίωνα, καθώς θεωρείται ότι αυτή η σειρά χρονικό διάστημα από την πέμπτη έως τον δέκατο πέμπτο αιώνα, και όπως οι γαλλικές φεουδαρχική νομίσματα εκδόθηκαν από XI στο XV αιώνα, όταν η φεουδαρχία αναπτυχθεί, έφτασε στο αποκορύφωμά της, και στη συνέχεια σταδιακά μετατράπηκε off.This ολόκληρη την περίοδο χαρακτηρίστηκε, μέχρι την έλευση της εκμηχάνισης της χτυπάει την Αναγέννηση, από μια απεργία σκάφος: κάθε κομμάτι είναι σφραγισμένο με το χέρι και είναι μοναδική. Ένα χαρακτηριστικό της εποχής αυτής είναι η ανησυχία του πληθυσμού σχετικά με την εγγενή αξία των κερμάτων - που συνδέονται με το πολύτιμο μέταλλο που έγιναν - και όχι only.FeudalityOne χρηματική αξία τους δεν μπορεί να μελετήσει φεουδαρχική νομίσματα, χωρίς τη μελέτη το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, συμπεριλαμβανομένων των φεουδαρχία ίδια. Φεουδαρχία χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό κεντρική πολιτική εξουσία. Η πολιτική εξουσία, που συνδέονται με την ιδιοκτησία γης, είναι κατακερματισμένος σε πολλές μονάδες μέσα στο άλλο. Συνήθως, αυτές οι ηγεμονίες - περίπου παρόμοια με υφιστάμενες περιφέρειες μας - είναι κατακερματισμένες σε πολλά φέουδα, που χορηγείται από ένα ηγεμονικό στην υποτελή του, η οποία με την υποστήριξη προσφορά επιστροφής και αφιέρωμα. Μπορεί να υπάρχουν πολλές σχέσεις εντός του πριγκιπάτου, με κάποιες αμοιβαίες σχέσεις - ευγενείς και οι δύο άρχοντες και υποτελείς ένα από το άλλο. Έτσι, από το βασιλιά των vavasseurs - υποτελείς των υποτελείς - μπορεί να υπάρχουν 5 ιεραρχική βαθμούς: * Ο βασιλιάς * Ο Δούκας * Οι Barons * Η Λόρδων * Η VavasseurThis ακραίου κατακερματισμού συστάθηκε ως απάντηση στην πίεση από Βίκινγκς και οι Σαρακηνοί επιδρομές, λεηλασίες επιδρομές που παίζουν στην κινητικότητα και να γίνει περιττή έναν ισχυρό στρατό κεντρική βασιλική. Ως εκ τούτου, η άμυνα γίνεται τοπικά και πολεμιστές σε θέση να προστατεύσει τον περιβάλλοντα πληθυσμό, ιδιαίτερα στο κάστρο τους, σε περίπτωση λεηλασίας, απέκτησε πολιτική και οικονομική δύναμη, όπως ήταν αντικαθιστά ένα μακρινό και αβοήθητοι king.Emergence του BourgeoisieFrom το δέκατο τρίτο αιώνα, η ανάπτυξη των πόλεων οδηγεί στην εμφάνιση μιας νέας τάξης, εκτός από τις τρεις μεσαιωνικές παραγγελίες - πολεμιστές, ιερείς και των αγροτών, η αστική τάξη, με έμφαση στην βιοτεχνία και το εμπόριο. Η Capetian δεν έχουν αρκετό διοίκηση, και οι οποίοι επιθυμούν να περιορίσει την εξουσία της φεουδαρχικής φέουδα, πολλά δικαιώματα και προνόμια στις πόλεις που είχαν αρχίσει να γίνονται πραγματικές πηγές της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, και να εκτυπώσετε money.Impact των φεουδαρχικών σε νομίσματα * Apogee της feudalismThis ιδιαίτερα κατακερματισμένη πολιτική εξουσία έχει οδηγήσει σε κατακερματισμό του δικαιώματος να εκτυπώσετε τα χρήματα. Από το Xο στον αιώνα XIIth, πολλοί άρχοντες που το μοιράζονται, καθώς και ορισμένες εκκλησιαστικές αρχές - συμπεριλαμβανομένων των μοναστηριών - και cities.During αυτή την περιοχή, το κύριο νόμισμα το δηνάριο, το οποίο περιέχει μία ποσότητα από ασήμι - ποσότητα η οποία διαφέρει πολύ ανάλογα με την τοποθεσία - διαιρείται σε oboles συχνά φτωχά σε πολύτιμα μέταλλα. Για τον τόπο το ένα στο άλλο, τα κεφάλαια αυτά έχουν διαφορετικά βάρη, που κυμαίνονται συνήθως 1 με 1,5 γραμμάρια και η αξία τους δεν είναι οι same.The νομίσματα της φεουδαρχικής περιόδου, συνεπώς, χαρακτηρίζονται από ακραία ποικιλομορφία και μεταβλητή ποιότητα, ανάλογα με το εργαστήριο όπου έχουν σχεδιαστεί. Μερικοί άρχοντες, επίσης, δεν διστάζει να οικειοποιηθεί το δικαίωμα να φέρουν το νόμισμα, προσθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση. Ωστόσο, τα κομμάτια είναι σχετικά σταθερή την πάροδο του χρόνου, καθώς οι άρχοντες δεν επιθυμείτε να κάνετε αλλαγές είναι πολύ απότομη και πολύ visible.Generally, σχεδόν κάθε φέουδα της πόλης, πριγκιπάτο και πολλοί γίνει το δικό τους νόμισμα, με περίπου τα μοντέλα πώληση, αλλά με διαφορετικές αξίες και βάρους. Αυτή η εποχή ήταν η χρυσή εποχή της αλλαγής. * Μείωση της feudalismFrom το δέκατο τρίτο αιώνα και η άφιξη του Philippe Auguste στο θρόνο, η βασιλική εξουσία ενίσχυσε σταδιακά την εξουσία του, να επεκτείνουν την επικράτειά της και τον έλεγχο με μεγαλύτερη ακρίβεια τις αρχοντικός νομίσματα. Από την έλευση του Philippe Auguste (1180) έως το τέλος της βασιλείας του Philippe le Bel (1314), η χρήση των νομισμάτων αρχοντικός μειώνεται σημαντικά, ενώ τα νομίσματα royales αντικατάστασή τους, με τη βοήθεια από τους νόμους που θεσπίστηκαν με τον τρόπο αυτό, και ενώ η βασιλική τομέα διευρύνεται. Πιο αρχοντικός, εκκλησία ή αστοί νομίσματα σβήσει εκείνη τη στιγμή. Τα τελευταία τοπικά νομίσματα παύουν να είναι σε κυκλοφορία κατά το πρώτο εξάμηνο της προσθήκης XIV century.In, η συγκέντρωση των χρημάτων γύρω από το δηνάριο σταματά από το 1263, όταν Σεντ Λούις έφερε το gros Tournoi κατά την επιστροφή του από τα κέρματα crusade.These έγιναν από ασήμι, ζύγιζε περίπου 4 γραμμάρια και αξίζει 12 δηνάριο. Philippe le Bel αναπτύσσει ένα πολύπλοκο νομισματικό σύστημα, χρησιμοποιώντας πολλά διαφορετικά νομίσματα σε χρυσό, ασήμι ή δισ. ευρώ, που θα χρησιμοποιηθεί σε όλη την δέκατη τέταρτη century.The Εκατό έτη πολεμικά αποδυνάμωσε την βασιλική εξουσία, η οποία μερικές φορές έπρεπε να υποτιμήσει το νόμισμά της, αλλά αυτό δεν επιτρέπουν το τοπικό νόμισμα να ξαναβρεί την παλιά τους δύναμη. Στο τέλος του πολέμου, η βασιλική εξουσία ενισχύεται σε μεγάλο βαθμό από την εκδίωξη της αγγλικής γλώσσας από τη Γαλλία, και ο βασιλιάς Louis XI έχει σχεδόν το μονοπώλιο στην κοπή χρήματος, παρά τις κάποιες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις. Η εποχή της φεουδαρχικής νομισμάτων έληξε

Από:. Olivier Roland