"Μπορεί απλά να έχουν χάσει την εκτίμησή μας για τα χειροποίητα προϊόντα." Igarashi san έχει κάνει chochin χάρτινα φανάρια στο μικρό κατάστημά του για όλη του τη ζωή. Ο πατέρας του πάρα πολύ, και grandfatherand ο προπάππος του, ακόμη και μεγάλη, μεγάλη παππού. Τα εργαλεία και εξοπλισμό που τον περιβάλλουν σήμερα, στην πραγματικότητα, έχουν διήρκεσε περισσότερο από τους προγόνους του, ξύλινες επιφάνειες έχουν φθαρεί ομαλή με την ηλικία. Από την έναρξη της εποχής Meiji (1868 - 1912) Kanazawa πολίτες έχουν αγοράσει Igarashi chochin από το κατάστημα, στην καρδιά της περιοχής έμπορος παλαιών Kanazawa, κοντά στο πίσω μέρος του κάστρου. Τα ράφια στοιβάζονται υψηλή με όμορφα διακοσμημένα φανάρια - ζωντανή εκρήξεις του χρώματος peppering τα σκονισμένα όρια τα μικρά φανάρια workshop.Chochin έχουν μια αρκετά μακρά ιστορία στην Ιαπωνία - υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία από αυτά που χρησιμοποιούνται σε ναούς του 10ου αιώνα - και χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ως ένα φορητό μέσο φωτισμού. Μόνο περιστασιακά χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό, που συνήθως κρεμασμένα έξω από ένα σπίτι, ναός ή των επιχειρήσεων ή αλλιώς στην είσοδο, έτοιμο να ανασταλεί σε έναν πόλο και πραγματοποίησε πριν από οποιονδήποτε βγαίνει το βράδυ. Igarashi-san εκτιμά ότι σε ένα χρόνο ήταν τόσο ευρέως δεν θα υπήρχε περίπου 40 ή 50 chochin καταστήματα μόνο σε Καναζάβα. Σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν μόνο τον εαυτό του και ένα άλλο τοπικό τεχνίτη στον τομέα του εμπορίου και των άλλων συναδέλφων (Matsuda-san) έχει προ πολλού διαφοροποιημένη, κάνει τις παραδοσιακές ομπρέλες mainstay.Making του ένα chochin είναι για μια δύσκολη, αρκετά λεπτή διαδικασία, παρά το ελκυστικά απλή εμφάνιση του το τελικό προϊόν. Και, όταν ρωτήθηκε ποιες είναι οι πιο σημαντικές ιδιότητες στο επάγγελμά Igarashi-san απαντήσεις του, φωτεινά μάτια του νεκρός σοβαρή, "υπομονή και συγκέντρωση." Ο μέσος όρος μεγέθους φανάρι, σύμφωνα με Igarashi-san, σε περίπου 30 cm πλάτος, μπορεί να παραχθεί με ρυθμό περίπου δύο την ημέρα από έναν άνθρωπο όπως το μεγαλύτερο μέρος της ζωγραφικής. Ωστόσο, ορισμένοι πραγματικά τεράστια αυτά έχουν εγκαταλείψει το Igarashi κατάστημα όλα αυτά τα χρόνια - η μεγαλύτερη του ήταν ένα τέρας matsuri μέτρησης 5 shaku (1 shaku = 30,3 εκατοστά στο παλιό ιαπωνικό σύστημα μέτρησης) σε διάμετρο με ένα περίπλοκο έτος του σχεδίου λαγού. Το παλιό maker φανάρι είναι ρεαλιστική για το γεγονός ότι οι άνθρωποι θέλουν φθηνότερα, μαζικής παραγωγής, πλαστικό που καλύπτει φανάρια αυτές τις μέρες - πουλάει ακόμα και τον εαυτό τους - αλλά είναι σίγουροι, γνωρίζοντας ότι ένα καλοφτιαγμένο χαρτί φανάρι είναι ένα υπέροχο πράγμα, superior με πολλούς τρόπους σε αυτά τα φανταχτερά μοντέρνα απατεώνες. "Μπορείτε να επιδιορθώσετε μια καλή chochin», μας λέει, "μπορείτε να αντικαταστήσετε ένα πλευρό ή να διορθώσετε μια τρύπα στο χαρτί δεν υπάρχει πρόβλημα." "Πλαστικά φανάρια δεν έχουν εσωτερικό πλαίσιο και δεν μπορεί να επιδιορθωθεί." Ένα φανάρι χαρτί δεν έχει σημασία πόσο καλά έκανε διαρκεί μόνο περίπου ένα χρόνο (φυσική ομορφιά είναι πάντα φευγαλέα), ενώ ένα πλαστικό θα μπορούσε κανείς να διαρκέσει δύο φορές ότι και το κόστος το μισό. Στην κορυφή του ότι, εμείς, ως κοινωνία μπορεί να έχουν χάσει απλά την εκτίμησή μας για τα χειροποίητα προϊόντα. Τιμή έχει γίνει το βασικό μας κίνητρο ως πελάτες. Δεν μας νοιάζει να μάθω πώς τα πράγματα έγιναν σήμερα, ή που τους έκανε, ή αλλιώς Igarashisan θα είναι η ευημερούσα επικεφαλής μιας αλυσίδας shops.The τείχη της Igarashi Chochinya και έτοιμο-με-χέρι λεύκωμα του αθλητισμού αμέτρητες μονόχρωμες εικόνες και αποκόμματα τύπου που δείχνει μια περήφανη, γεροδεμένος νεαρός άνδρας με ισχυρή, παχιά όπλα και γοητευτικός χαμόγελο επίδειξη κομψό σφαίρες χαρτί με τα φώτα matsuri τρεμοσβήνει στο παρασκήνιο. Ταπεινά δείχνοντάς τους μαζί μας, ζεστό, φιλικό χαμόγελο του γλιστρά ελαφρά μόνο, όπως ο ίδιος μας λέει ότι θα είναι η τελευταία γραμμή της οικογένειάς του κάνοντας φανάρια εδώ

Από:. Jewel Montoya