Απέκτησα πρόσφατα κάποιες παλιές φωτογραφίες που απεικονίζουν Κιλιμάντζαρο από το 1920 μέχρι το 1960. Παρά το γεγονός ότι ο ορεινός όγκος που Κιλιμάντζαρο είναι εύκολα αναγνωρίσιμο το σχήμα και το μέγεθος της δραματικής μείωσης του παγετώνες είναι τόσο προφανές ότι το βουνό είναι σχεδόν αγνώριστη σε ό, τι ήταν πριν από 80 χρόνια. Οι παγετώνες έχουν υπάρξει για περίπου 12.000 χρόνια, αλλά εκτιμάται ότι έχουν μειωθεί σε μέγεθος κατά 82% περίπου από το 1912. Αν συνεχίσει να μειώνεται σε ένα τέτοιο γρήγορο ρυθμό, τότε θα μπορούσε να εξαφανιστεί εντελώς από το αφρικανικό τοπίο με 2020.Most άνθρωποι ήθελαν να κατηγορήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη για τη μείωση των παγετώνων, αλλά μερικοί επιστήμονες να διαφωνήσω και να πιστεύουν ότι ο λόγος πίσω από την απώλεια τους θα μπορούσε να πολύ πιο σύνθετη. Μια υπόθεση είναι η αποψίλωση των δασών, που διεξάγεται στην περιοχή για να απελευθερώσει τη γη για την καλλιέργεια και την παραγωγή μελιού μειώνοντας σημαντικά το γύρω δάσος, αυτό με τη σειρά του προκαλεί λιγότερη υγρασία να διοχετεύεται στην ατμόσφαιρα, η οποία παράγει λιγότερη νέφωση και τη βροχόπτωση και την αύξηση ηλιακή ακτινοβολία και παγετώνων εξάτμιση στο Κιλιμάντζαρο. Δεν είναι γνωστό αν υπάρχει αρκετός χρόνος για να σώσει τους παγετώνες του Κιλιμάντζαρο, αλλά πολλοί επιστήμονες είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν και να έχουν όλα τα είδη των ιδεών έχουν τεθεί στον τομέα του παιχνιδιού. Μια πρόταση είναι να καλύψει παγετώνων του Κιλιμάντζαρο σε ένα μεγάλο λευκό κάλυμμα. Το κάλυμμα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προστατευτική μεμβράνη αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία και την πρόληψη της εξάτμισης και, επομένως, εξοικονόμηση, τι απομένει από την glaciers.The επιπτώσεις για τον τουρισμό στο βουνό, αν εξαφανιστούν οι παγετώνες είναι ακόμη άγνωστη, αλλά θα έχει αναμφίβολα επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. Κιλιμάντζαρο είναι το ψηλότερο βουνό στην αφρικανική ήπειρο και είναι μία από τις επτά κορυφές καθιστώντας το ένα must για πολλούς επίδοξους ορειβάτες. Παρά το γεγονός ότι η εξαφάνιση των παγετώνων δεν θα περάσει απαρατήρητη, οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να συρρέουν στο βουνό για να οδοιπορικό στην κορυφή και να εκπληρώσει ένα όνειρο που στέκεται στο υψηλότερο σημείο Africa.The επόμενα δέκα χρόνια θα αποκαλύψει τη μοίρα που περιμένει το υπόλοιπο πάγο ισημερινό καπάκια και η αλυσιδωτές επιπτώσεις εξαφάνισή τους θα πρέπει να την Τανζανία και τον ευρύτερο κόσμο. Έρνεστ Χέμινγουεϊ περιέγραψε τα καλύμματα πάγου, "Wide, καθώς ο κόσμος, μεγάλη, υψηλής και απίστευτα άσπρο στον ήλιο." Ας ελπίσουμε ότι η επόμενη γενιά θα είναι σε θέση να διαβάσετε αυτή την πρόταση και να κοιτάξουμε προς το υψηλότερο σημείο στην Αφρική και να καταλάβουν τι Ernest Hemingway που περιγράφεται στο κλασικό του, Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο

Από:. Rob Colbourne