Όταν ζεις σε μια ορεινή περιοχή, όπως και εμείς, είναι εύκολο να έρθει να πιστεύω ότι ξέρετε τα βουνά. Με ορισμένες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, ένα βουνό είναι ένα βουνό είναι ένα βουνό, έτσι δεν είναι; Πράγμα που σήμαινε ότι ήμασταν μέσα για μια μεγάλη έκπληξη πριν από λίγους μήνες, όταν πήγαμε στο British Columbia. Βγάζει, τα βουνά τους, δεν είναι καθόλου σαν τη δική μας. Δική τους είναι πραγματικά, πραγματικά απότομες! Πετάξαμε έξω για Vancouver, BC, και πήρε ένα ενοικιαζόμενο Suzuki Boulevard C50SE. Ήμασταν σχεδιασμό για να κάνει κάποιες κρουαζιέρες και αυτό bagger με ευρεία παρμπρίζ ήταν ένας καλός αγώνας για ιππασία επιθυμίες μας. Μετά από διαπραγματεύσεις για την πυκνή κυκλοφορία Βανκούβερ πήραμε έξω από την πόλη με επικεφαλής βόρεια και έπιασε την θάλασσα στην εθνική οδό Sky. Εμείς ποτέ δεν είχα πραγματικά ακούσετε πως ο δρόμος πήρε το όνομά της, αλλά υποψιαζόμαστε ότι αυτό συμβαίνει γιατί οι πλαγιές που οδήγησε φτάσει μαζί σε όλη τη διαδρομή από τη θάλασσα στα αριστερά μας μέχρι τον ουρανό στα δεξιά μας. Δηλαδή, ο δρόμος είχε κοπεί σε μία εγκοπή σε μια απότομη πλαγιά. Καθώς ο δρόμος ανεβοκατέβαινε, τα νερά του ήχου Howe ήταν ακριβώς δεξιά πάνω από εκεί οπουδήποτε από 100 πόδια σε 1.000 πόδια ή περισσότερο κάτω από εμάς. Εν τω μεταξύ, στα δεξιά μας, ήταν σαφές ότι δεν ήταν μόνο λόφους ήμασταν, ήταν τα βουνά. Οι πλαγιές ακριβώς φυλάσσονται πηγαίνει επάνω και επάνω έως ότου φτάσει κορυφές που ολοκληρώνεται στο 5.000 ποδών. Αυτό ήταν πραγματικά Sea to Sky και ήμασταν ακριβώς στο κέντρο του. Περιττό να πούμε ότι, οι απόψεις ήταν εκπληκτική, και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να δείτε τις απόψεις, όπως ότι από ό, τι από έναν αυτοκινητόδρομο motorcycle.The άφησε τελικά το νερό, από τη στιγμή που έφθασε στην πόλη της Σκουάμις, στο κεφάλι του ήχου, όπου ο Squamish Ποτάμι ρέει σε αυτό. Ακολουθήσαμε τότε το ποτάμι ανάντη, πάντα κινείται κατά μήκος του δαπέδου κοιλάδα ή πλεύσης πάνω από αυτό από την πλευρά των λόφων. Και για άλλη μια φορά, ό, τι λόφους! Αυτά τα πράγματα απλά πάνε επάνω και επάνω και επάνω. Και είναι απότομες. Ο λόγος που κόλλησε στις κοιλάδες είναι ότι δεν υπάρχουν δρόμοι ανεβαίνει αυτές τις πλαγιές. Σίγουρα, υπάρχουν οι περιστασιακές δρόμοι χαλίκια, πιθανώς υλοτομία δρόμους, που ανεβαίνουν για τρόπους πριν peter έξω. Αλλά αν είστε κολλήσει στο πεζοδρόμιο είναι όλα σχετικά μετά τον ποταμό valleys.So για μας οδήγησε, στο παρελθόν Whistler, όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν πριν από λίγα χρόνια, και για να Pemberton, όπου η θάλασσα στην εθνική οδό Sky τελειώνει επίσημα. Προφανώς, αυτό είναι όπου ο δρόμος μόλις τελείωσε, αλλά τώρα είναι ακριβώς το σημείο λήξης για τις βελτιώσεις αυτοκινητόδρομο που διεξήχθησαν στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από εδώ και στο δρόμο ήταν μόλις δύο λωρίδων. Πρόστιμο μαζί μας? Είμαστε μοτοσικλετιστές και αγαπάμε το δύο-lane.Past Pemberton, ο δρόμος-οικοδόμοι είχε προφανώς έπρεπε να πάρουν μια απόφαση. Από Whistler είχαμε ήδη γίνει σχετικά με ένα 120-μοιρών προς τα δεξιά τόξο, και αν ο δρόμος συνέχισε να παρακολουθεί την κοιλάδα θα συνεχίσει αυτό το τόξο έως ότου ήταν περίπου 270 μοίρες γύρω από τον κύκλο. Αλλά δεν υπήρχε λόγος για να πάει με αυτόν τον τρόπο. Δεν υπάρχουν πόλεις, τίποτα. Έτσι έκαναν κάτι ασυνήθιστο: Πήγαν. Boy έκαναν ανεβαίνουν! Ο δρόμος που άρχισαν να ανεβαίνουν προειδοποίησε από 13 τοις εκατό βαθμούς και κλειστές στροφές. Αν είχα πάει σε μια ημι είχαμε έχουν κατάρα, αλλά σε μια μοτοσικλέτα απλά hollered, "Yahoo!" Αυτός ο δρόμος, Duffey Lake Road, εμάς που μέχρι και πάνω από μια κορυφογραμμή ένα ζευγάρι πόδια πάνω από όπου ξεκινήσαμε και εμείς βρεθήκαμε στο κεφάλι ενός 50 μιλίων κοιλάδα που κατέληξε σε μια πολύ ευρύτερη κοιλάδα στην παλιά πόλη των ορυχείων Lillooet.And εκεί ήμασταν πίσω να ακολουθεί την κοιλάδα του δαπέδου ή ιππασία κατά μήκος σε μια εγκοπή στην κοιλάδα τοίχο, όταν τα πράγματα πήρε στενά. Επειδή αυτά δεν ήταν απλά πλαγιές, ήταν βουνοπλαγιές. Απόκρημνα βουνά. Απλώς δεν την κατασκευή τους, όπως αυτό πίσω στο σπίτι
Από:. Ron Ayalon