Γεια σου, πηγαίνοντας αγώνες σε μια μοτοσικλέτα: Αυτό θα πάρετε το αίμα σας στα ύψη, δεν είναι; Λοιπόν, ναι, υποθέτω αν είναι οι μοτοσικλέτες να κάνει την αγωνιστική. Αλλά τι εάν είστε ο ένας σε μια μοτοσικλέτα σε έναν αγώνα ποδήλατο; Δεν είναι αυτό το είδος του σαν να φέρει ένα όπλο σε έναν αγώνα μαχαίρι; Λοιπόν, ναι, αν είστε πραγματικά ανταγωνίζονται τα ποδήλατα, τα οποία δεν ήταν. Ήμουν εκεί ως επικεφαλής της μοτοσικλέτας, ο τύπος μπροστά από όλους αυτούς τους αναβάτες ποδηλάτων τρέχει interference.Let 's πίσω up.I είδε μια αγγελία στο Craigslist ψάχνει για τους μοτοσικλετιστές. Αυτό δεν είναι κάτι που βλέπετε κάθε μέρα έτσι, φυσικά, έπρεπε να δω τι ήταν περίπου. Βγάζει ότι ήταν αυτή η οργάνωση ποδήλατο που φιλοξενεί αγώνες σε όλη τους ζεστούς μήνες και χρειάζονται οι άνθρωποι για να είναι τα παιδιά της μοτοσικλέτας. Πρώτα απ 'όλα, οι δικαστές ή διαιτητές ή ό, τι τους λένε είναι όλα σχετικά με τις μοτοσικλέτες. Θα πρέπει να είναι? Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είναι σε θέση να κινηθεί προς τα επάνω και προς τα κάτω την αρμαθιές-out γραμμή δρομείς Αυτό δεν ήταν κάτι που είχε τα προσόντα για?. Τα παιδιά χρειάζονται πολλή εκπαίδευση και την εμπειρία. Αλλά χρειάζεται επίσης κάποιος σε μια μοτοσικλέτα μόνο για να τρέξει μπροστά. Ήμουν προσόντα γι 'αυτό. Υπέγραψα up.On ημέρα του αγώνα ήμουν νωρίς με κατεύθυνση ανατολικά από την πόλη στο διακρατικό μέχρι που ήρθα σε ένα μικρό λεγόμενη πόλη (πληθυσμός 13?) Που είχαν στιγμιαία μια πληθυσμιακή έκρηξη σε περίπου 400. Έλεγξα και πήρε δημιουργηθεί και πολύ σύντομα ήρθε η ώρα να πάρει τη θέση μου στην πρώτη θέση. Με συμβούλευσαν να είστε βέβαιος να κρατήσει αρκετά μπροστά από τους δρομείς έτσι δεν μπορούσαν να συντάξουν από πάνω μου, και πρέπει να προσέξετε, γιατί μερικές φορές θα θέσει σε μια έκρηξη της ταχύτητας και ξαφνικά δεν είναι τόσο μακριά πίσω you.It ήταν μια δροσερή ημέρα στις αρχές της άνοιξης, με λίγο αεράκι, αλλά όπως ξεκινήσαμε σε αυτό το δρόμο δύο λωρίδων έξω από την πόλη ο άνεμος ήταν στις πλάτες μας. Όλοι ήταν φρέσκο ​​και γεμάτο ενέργεια έτσι κούρεμα δεξιά κατά μήκος. Φυσικά, ήμουν σχεδόν ρελαντί στο γκάζι, αλλά ο ρυθμός ήταν steady.The τρόπο η διαδρομή χαράχθηκε, εμείς με επικεφαλής σε αυτό το δρόμο ένα έως ένα σημείο όπου γύρισε και στη συνέχεια επέστρεψε στην πόλη. Στη συνέχεια, θα πάμε μέσα από την πόλη και έξω από τον άλλο τρόπο σε ένα άλλο σημείο, να γυρίσει την πλάτη, και τη γραμμή του τερματισμού ήταν μέρος πίσω τρόπο σε αυτό το σκέλος. Έτσι φτάσαμε στο πρώτο σημείο αναστροφής και ξαφνικά ήταν ένας άλλος κόσμος. Αυτή η εύκολη αεράκι σε πλάτες μας δεν ήταν μια έκρηξη που αντιμετωπίζαμε κεφάλι. Ο ρυθμός έπεσε σαν rock.If είχα καβάλα σ 'ένα μικρότερο και ελαφρύτερο ποδήλατο, όπως το Yamaha FZ1, θα ήταν κανένα πρόβλημα. Αλλά ήμουν ιππασία μεγάλα, βαριά Concours μου Kawasaki, με την πλήρη εργασία του σώματος, και εγώ έπρεπε να σέρνονται με μια ταχύτητα που μου είχε φτέρωμα του συμπλέκτη συνεχώς, ενώ το έργο σώμα πιάσει την πλήρη ισχύ του ανέμου. Τουλάχιστον αυτό ήταν το χτύπημα με το κεφάλι του. Παρόλα αυτά, πήρα την τοποθέτηση λίγο μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ εμού και των αναβατών και στη συνέχεια, μόλις σταματήσει μέχρι να μπορούν να καλύψουν τη διαφορά. Θα ήταν πιο εύκολο να σταθεί εκεί σε μια πλήρη στάση από ό, τι κατά μήκος ερπυσμού 5 mph.So γυρίσαμε στην πόλη και με επικεφαλής τον άλλο τρόπο, μόνο που τώρα ο άνεμος να μας χτυπούν ξεκάθαρα από την πλευρά της. Συζήτηση σχετικά με το έργο του σώματος πιάσει τον άνεμο! Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα πανί. Και τώρα, βέβαια, οι αναβάτες κουραστικό και προχωρεί πιο αργά, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν σε αντίθετο άνεμο. I παρεισφρήσει μαζί μας και εμφανιζόταν μαζί και ξαφνικά, οι ηγέτες ήταν σχεδόν επάνω μου! Ήταν μονομαχίας έξω. Μέχρι τώρα υπήρχαν τρεις που είχαν κολλήσει μεταξύ τους και άφησαν το πακέτο πίσω, αλλά τώρα ήταν προφανώς χρόνο για να ρίξει το πιο αδύναμο, και όπως όλοι έτρεξε μπροστά, αρκετά βέβαιος, υπήρχαν μόνο δύο ηγέτες now.We φτάσει στο σημείο αναστροφής και επικεφαλής πίσω στο φινίρισμα και ο ανταγωνισμός ζεστάθηκε. Και ενώ αυτοί οι δύο τύποι ήταν το duking έξω, άρχισε να χιονίζει. Θυμηθείτε, αυτό ήταν το τέλος της άνοιξης. Έτσι, από όπου και αν μάχεται για να δούμε ποιος μπορεί να φτάσει στη γραμμή του τερματισμού πρώτος, είμαι μάχεται για να κρατήσει το ποδήλατό μου όρθιο σε μια αργή ταχύτητα σε ένα άγριο πλευρικό άνεμο, και είμαστε όλοι πάρει πέταξαν με χιόνι και είμαι freezing.We χτυπήσει τη γραμμή του τερματισμού και δεν είχα καν σταματήσει. I καταραμένος πίσω στην έδρα τους και έπιναν περίπου έξι φλιτζάνια καφέ και προσπάθησε να ζεσταθεί. Είχα προσκληθεί να οδηγούν οδηγήσει σε ένα άλλο αγώνα, αλλά είχα τη δόση μου. Μόλις ήμουν στα μισά του δρόμου και πάλι θερμά μου ξαναβάλετε το ποδήλατο και γύρισε προς το σπίτι. Ημέρα μου στους αγώνες ήταν πάνω

Από:. Ron Ayalon